شیوه های مختلف آموزش کارکنان ناجا با بهره از فرایندهای مدیریت دانش سازمانی (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان مازندران)

این پژوهش با هدف شناخت رابطه شیوه های آموزش کارکنان ناجا (شیوه گروهی و اجتماعات یادگیری، شیوه عملی فعال، شیوه خوداقدامی و شیوه رسمی) با بهره از فرایندهای مدیریت دانش سازمانی (فرایند شناسایی و کسب دانش، فرایند تولید دانش، و فرایند اشتراک دانش) انجام شد. پژوهش از نظر هدف، از نوع کاربردی است و از نظر روش گردآوری داده ها، از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد و به لحاظ بررسی رابطه بین دو متغیر، پژوهش همبستگی نیز خوانده می شود. جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان شرکت کننده در یک دوره آموزش ترفیعاتی می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری کوکران و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 92 نفر به عنوان نمونه آماری برای مطالعه انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته آموزش کارکنان و پرسشنامه استاندارد فرایندهای مدیریت دانش می باشد. پایایی سوالات با استفاده از فرمول آلفای کرانباخ به ترتیب 0. 84 و 0. 82 مورد سنجش و تایید قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS به دو روش توصیفی و استنباطی (آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون) تحلیل شده اند. نتایج تحلیل آماری با استفاده ضریب همبستگی اسپیرمن، بین دو متغیر یافته ها بین شیوه های آموزشی گروهی و اجتماعات یادگیری، عملی فعال، خوداقدامی و شیوه رسمی با فرایندهای کسب و شناسایی، تولید و اشتراک دانش رابطه معنادار نشان داد. اما بین شیوه رسمی و کسب و شناسایی رابطه معنادار وجود ندارد. براساس نتایج این تحقیق می توان گفت شیوه آموزشی عملی فعال بیشترین تاثیر رگرسیونی را روی فرایند تولید دانش دارد.