طراحی مخزن ذخیره آب باران در پشت بام ها به جهت آبیاری فضای سبز خانگی در شهر تهران

کاهش بارش ها، افزایش جمعیت، مشکلات زیست محیطی و نیاز به توسعه فضاهای سبز خانگی به چالشی بزرگ برای مدیریت منابع آب تبدیل شده است. در مناطق شهری، سطح وسیعی از مناطق، نفوذناپذیر بوده و عمده بارش ها به رواناب تبدیل می شود. در این راستا، ذخیره آب باران یک فناوری مهم در شهرها است که می تواند به مدیریت منابع آب کمک کند. شهر تهران با جمعیت بیش از ده میلیون نفر، در آب و هوای خشک و نیمه بیابانی واقع شده و این روش می تواند در تامین آب برای اهداف مختلف به عنوان راهکاری کارآمد در جلوگیری از هدر رفت آب باران موثر باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان بارش در شهر تهران و ذخیره سازی آب باران از سطوح غیر قابل نفوذ پشت بام ها از طریق طراحی و بهینه سازی مخزن جمع آوری آب باران به جهت آبیاری فضای سبز خانگی است. به همین منظور از اطلاعات بارش دو ایستگاه سینوپتیکی شمیران و مهرآباد به ترتیب برای پهنه های شمالی و جنوبی شهر تهران استفاده شده است. در سناریوی اول و بر اساس بیشترین بارش ماهانه و در سناریوی دوم بر اساس میانگین بارش سالانه، طراحی مخزن جمع آوری آب باران از پشت بام های با مساحت از 100 تا 550 متر مربع محاسبه گردیده است. نتایج نشان داد در شهر تهران که با کم آبی روزافزون روبرو است می توان با جمع آوری آب باران در ماه های پر بارش علاوه بر تامین نیازهای آبیاری فضای سبز خانگی در ماه های کم بارش، برخی نیازهای غیر شرب خانگی را نیز بر طرف نموده و با جمع آوری آب باران به ازای هر 100 متر مربع فضای پشت بام بر اساس ماه پر بارش می توان حدود 5 متر مکعب آب باران ذخیره نمود که این امر علاوه بر صرفه جوئی اقتصادی، فشار کمتری بر شبکه آبرسانی شهری در ماه های کم آبی وارد می آورد.