دیدگاه فقهای شیعه در مورد شبیه سازی انسانی

وقتی موضوع جدید و به اصطلاح مسئله مستحدثه پیش می آید، فقهای آن دوره موظفند که پس از بررسی جوانب مختلف آن، حکم شرعی لازم را از میان منابع و متون قرآنی، روایی و فقهی استخراج نموده و به مکلفان ارائه نمایند. یکی از این مسائل، شبیه سازی انسانی است. شبیه سازی در لغت به معنای تولید نسخه ای مطابق با اصل است و در اصطلاح رایج پزشکی، به معنای تولید نسخه ای مطابق اصل از انسان، بدون نیاز به تلقیح سلول های جنسی مذکر یا مونث است. در قبال این مسئله دیدگاه های مختلفی وجود دارد که برخی موافق این عمل و برخی مخالف آن هستند. موافقان به دو دلیل اساسی استدلال می کنند: 1. دلیل شرعی بر منع این کار وجود ندارد؛ 2. این پدیده، آثار مثبت بزرگی برای بشریت دارد؛ مانند شناخت امراض سرطانی، علل سقط جنین، عوامل مصونیت از انواع بیماری ها، امکان باروری زوج های عقیم و کمک به نسل آینده جهت بهتر شدن حیاتشان. مخالفان نیز به دلایلی متمسک می شوند؛ مانند این که این کار مستلزم اختلاط نسب، مداخله در کار خداوند و تغییر و تبدل در خلقت الهی است. به علاوه، مشکلات ارث و مانند آن به وجود خواهد آمد.