مروری بر روش های ابداعی مدل سازی و بهینه سازی فرایندهای تبدیل کاتالیستی

فرایند تبدیل کاتالیستی1 از لحاظ تولید بنزین با اکتان بالا و آروماتیک های ارزشمند از مهم ترین فرایندها به شمار می آید. این پژوهش با بررسی مقالات انتشاریافته از سال 1959، بر 3 مبحث مدل سازی سینتیکی، مدل سازی های پایا و ناپایا و بهینه سازی متمرکز است. اغلب مدل های سینتیکی بر اساس روش توده های گسسته از 3 تا 31 توده ای2 استوار بوده اند و مدل سازی های مولکولی به دلیل پیچیدگی و محاسبات زیاد کمتر به کار گرفته شده اند. در مدل سازی های پایا و ناپایا از پدیده نفوذ در فرایند چشم پوشی شده است. میان پیکربندی های مختلف راکتورها مشاهده شد که افت فشار در بستر راکتورهای کروی جریان شعاعی که در مقیاس آزمایشگاهی بررسی شدند، کمتر است. بهینه سازی غالبا روی مدل های پایا انجام شده و پارامترهای دما، فشار و توزیع جرم کاتالیست بهینه شده اند. همچنین مشاهده شد اگر اولین راکتور در بیشترین دمای ممکن و بسترهای بعدی، به ترتیب، در دمای پایین­تری قرار گیرند، عملکرد اقتصادی فرایند بهبود چشمگیری خواهد یافت.