اثر توالی لرزه ای بر پاسخ افزایش یافته قاب‏ های بتن آرمه با و بدون دیوار برشی

امروزه اکثر ارزیابی های خطر لرزهای تنها با در نظر گرفتن خطر ناشی از لرزه اصلی صورت می گیرد. در حالی که اغلب پس لرزه هایی که پس از لرزه اصلی رخ می دهند به قدری قوی می باشند که قابلیت ایجاد خسارات فاجعه انگیز در سازه و همچنین مرگ ساکنین را دارند. در مقاله حاضر تاثیر پدیده توالی لرزهای بر قاب های خمشی دیوار برشی بررسی و نتایج حاصل از تحلیل این قاب ها با قاب های خمشی مقایسه شده است. در این راستا سه قاب 7 ،4و 10 طبقه که نماینده ای از سازه های با ارتفاع کم، متوسط و زیاد می باشند، در محیط نرمافزاری OpenSessمدل سازی و تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار گرفته اند. سناریوهای لرزهای مورد استفاده شامل زمین لرزه های متوالی بحرانی ثبت شده می باشند که بر اساس نسبت حداکثر شتاب (PGA) زلزله متوالی به PGAلرزه نخست دسته بندی شده اند. به منظور بررسی اثر توالی لرزهای بر پاسخ سازه ها پارامترهای بیشینه نیاز شکل پذیری، جابجایی نسبی بین طبقات و تغییر شکل برشی دیوارها در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که زمین لرزه های با نسبت PGAحالت متوالی به لرزه نخست تا مقدار 0/46تاثیر قابل ملاحظه ای بر پاسخ قاب ها ندارند. به ازای مقادیر بالاتر، با افزایش این نسبت، اثر پدیده توالی لرزهای بر پاسخ قابها افزایش می یابد. همچنین تاثیر این پدیده بر قاب های خمشی با دیوار برشی بیشتر از قابهای خمشی می باشد. از طرفی اثر توالی لرزهای بر برخی پاسخ های سازه از قبیل جابجایی نسبی طبقه و نیاز شکل پذیری با افزایش تعداد طبقات در هر دو نوع سیستم سازهای کاهش می یابد.