بررسی تاثیر برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی روی بر میزان سازگاری روانی اجتماعی مبتلایان به سکته مغزی

سکته مغزی بیماری مزمنی است که برکلیه ابعاد انسان از جمله روانی و اجتماعی تاثیر می گذارد. دستیابی بیماران به تعادل در این ابعاد نیازمند به مداخله مراقبتی مناسب و با برنامه است. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر یک برنامه مراقبتی از بعد زیستی مبتنی بر الگوی روی بر میزان سازگاری ابعاد روانی اجتماعی مبتلایان می باشد. این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی 50 بیمار مبتلا به سکته مغزی در بیمارستانهای منتخب آموزشی شهر اصفهان، ایران در سال 1392 انجام گردید. واحدهای مورد پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و تصادفی به دو گروه متساوی تخصیص داده شد. داده ها با استفاده از فرم محقق ساخته بررسی و شناخت مبتنی بر الگوی روی جمع آوری گردید. برنامه مراقبتی بر اساس رفتارهای ناسازگار و محرک های آنها تدوین و جهت گروه آزمون اجرا و پیگیری شد. گروه کنترل مراقبت های روتین دریافت کردند. داده ها توسط نرم افزار آماری SPSSویرایش 18 و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند. میانگین نمره سازگاری قبل از مداخله در دو گروه در ابعاد سازگاری روحی روانی (درک از خود استقلال –وابستگی) و اجتماعی (ایفای نقش) اختلاف معنی داری نداشت در حالی که بعد از مداخله اختلاف معنی داری به دست آمد. (0/001>P). استفاده از برنامه مراقبتی طراحی شده مبتنی بر مدل سازگاری روی با رویکرد کل نگر و مراقبت های مبتنی بر همکاری بین بخشی، قادر است سازگاری ابعاد روانی اجتماعی مبتلایان به سکته مغزی را افزایش دهد.