اپیدمیولوژی بیماری مالاریا در شهرستان بابل طی سال های 1388-1365

در حال حاضر بیماری مالاریا از مهمترین مسائل بهداشتی در بسیاری از کشورها به شمار می رود. هدف از اجرای این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژی بیماری مالاریا در شهرستان بابل استان مازندران بوده است. این مطالعه مقطعی از اردیبهشت 1389 لغایت آبان 1389 انجام گرفت. اطلاعات مورد نیاز بیماری و مشخصات دموگرافیک بیماران از معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی بابل گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و رسم نمودارها و جداول، از نرم افزار های SPSS v16 و Excel استفاده گردید. در مجموع 262 بیمار مالاریا طی سال های 1365 تا 1388 گزارش شدند که 79/4% آنان مرد و 20/6% زن بودند. بیشترین میزان بروز بیماری در افراد بالای 15 سال (88/5%) و بیشترین تعداد موارد در سال 1365 (18/3%)، با یک پیک در تیر ماه مشاهده شد. شاخص های ABER (درصد لام های تهیه شده)، SPR (درصد لام های مثبت) و API(بروز انگلی سالیانه) در طی این سال ها روند کاهشی داشته اند. بین میزان بروز بیماری مالاریا و حداقل دمای هوا قوی ترین همبستگی مثبت مشاهده شد (0/001>p، 0/991+=r). در مقابل، میزان بروز این بیماری قوی ترین همبستگی منفی را با رطوبت نسبی هوای ظهر داشت (0/001>p، 0/863-=r). نتایج مطالعه حاکی از روند کاهشی میزان بروز مالاریا در بابل می باشد. در راستای برنامه حذف مالاریای کشور در افق 1404، اجرای مطالعات مشابه در سایر نقاط کشور و نیز حفظ سطح حساسیت سیستم بهداشتی نسبت به خطر بازپدیدی این بیماری در مناطق پاک پیشنهاد می شود.