مقایسه ی اثرات فرآیندهای شات بلاست و سندبلاست بر استحکام اتصالات چسبی آلومینیوم

در این مقاله، تاثیر زبری سطح حاصل از فرآیندهای آماده سازی سطح شات بلاست و سندبلاست بر استحکام برشی اتصالات چسبی تک لبه مورد مطالعه قرار گرفت. به منظور مطالعه تجربی، قطعات از ورق آلیاژ آلومینیوم 2024 بریده شده و فرآیند شات بلاست در چهار مدت زمان مختلف و فرآیند سندبلاست در چهار فشار متفاوت روی قطعات انجام شد. سطوح آماده سازی شده دو به دو و به صورت تک لبه توسط چسب دوجزئی آرالدیت 2015 با ویسکوزیته بالا و چسب اپوکسی 1012با ویسکوزیته پایین متصل گردیده اند. با طراحی آزمایش های تجربی، اثر پارامترهای این فرآیندها بر زبری سطح و استحکام نهایی نمونه ها بررسی شد. به منظور تعیین استحکام اتصالات از آزمون کشش استفاده شده و نتایج به صورت مقایس های ارائه گردید. نتایج نشان می دهند که با افزایش زبری سطح نمونه های شات بلاست و سندبلاست شده، استحکام برشی نهایی به طور پیوسته افزایش یافته است. زبری و پرداخت سطح بهینه برای چسب های نرم و ترد یکسان بوده است که عدم وابستگی زبری سطح بهینه به نوع چسب در نمونه های آماده شده به روش سندبلاست و شات بلاست را نشان می دهد. بیشترین استحکام برشی نهایی این اتصالات مربوط به فرآیند آماده سازی سندبلاست در حداکثر فشار 6 بار با زبری سطح 6/ 0 میکرومتر بوده است.