بررسی تطابق یافته های سونوگرافی و MRI شانه در تعیین محل، شدت و وسعت پارگی تاندون های اصلی روتاتور کاف

بررسی پاتولوژی های شانه به عنوان یکی از آسیب های شایع ارتوپدی با توجه به عدم حساسیت کافی یافته های بالینی یکی از مطالب مورد بحث در مقالات رادیولوژی می باشد. به طور سنتی MRI شانه مدالیته انتخابی تشخیصی می باشد. ولی با توجه به محدودیت های آن همچون هزینه بالا و عدم در دسترس بودن نیاز به روش های ساده و ارزان تر احساس می شود. سونوگرافی می تواند جایگزین مناسبی در این زمینه و بررسی پاتولوژی های بافت نرم شانه باشد. در این مطالعه به بررسی میزان تطابق یافته های سونوگرافی و MRI در موارد پارگی های پارشیل و کامل عضلات کاف و یافته های همراه همچون بورس ساب اکرومیال و تغییرات دژنراتیو مفصل شانه پرداخته شده است. در این مطالعه که نوعی مطالعه بررسی روش ها می باشد 85 بیمار مراجعه کننده به بخش رادیولوژی بیمارستان حضرت رسول اکرم با درخواست MRI شانه مورد بررسی همزمان سونوگرافی قرار گرفتند. میزان تطابق سونوگرافی و MRI در تشخیص محل و شدت پارگی های کامل و پارشیل در عضلات اصلی کاف و همچنین میزان و شدت افیوژن بورس ساب اکرومیال و هایورتروفی مفصل اکرومیوکلاویکولار مورد مقایسه قرار گرفت. از مجموع 85 بیمار (30 مرد و 55 زن) با آسیب های مختلف در عضلات سوپرااسپیناتوس، اینفرااسپیناتوس، ساب اسکوولاریس و سر بلند بایسپس سونوگرافی در تطابق مناسب و بالایی با یافته های MRI در تشخیص پارگی های پارشیل و کامل و نیز محل آن ها می باشد. هرچند میزان رتراکشن تاندون را کمتر از حد مورد انتظار بر اساس MRI پیش بینی می کند. سونوگرافی شانه می تواند به عنوان مدالیته جاگزین MRI به ویژه در مواردی که MRI در دسترس نمی باشد، جهت بررسی پارگی تاندون های کاف و نیز میزان و شدت افیوژن بورس ساب اکرومیال و هایپرتروفی مفصل اکرومیوکلاویکولار قرار گیرد.