بررسی ابقاپذیری بتن های خودتراکم حاوی پودر سنگ آهک بر اساس پارامترهای رئولوژی

یکی از موانع مهم توسعه بتن خودتراکم در مقیاس صنعتی و کاربردهای گوناگون، حساسیت بسیار زیاد یا ابقاپذیری بسیار کم این بتن در مقایسه با بتن معمولی می باشد. از این روی در تحقیق حاضر ابتدا 7 طرح مخلوط بر اساس یک طرح پایه با تغییر در نسبت های ترکیب و نیز افزودن افزودنی ها، تنظیم گردیده و مورد آزمایش هدفمند قرار گرفته اند. بدین ترتیب که هر کدام از 8 طرح مخلوط، در مقدار آب دقیق و نیز تغییر یافته به میزان 3±% و 6±% ساخته شده و سپس خواص رئولوژی هر مخلوط تعیین می گردد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که یک شاخص مناسب برای بررسی ابقاپذیری بتن های خودتراکم، مساحت محصور بین خواص رئولوژی بتن ها در تغییر مقدار آب به میزان 3±% یا 6±% می باشد. بر اساس این شاخص، افزودن هوازا به بتن خودتراکم باعث بهبود ابقاپذیری و کاهش حجم خمیر باعث کاهش شدید ابقاپذیری می گردد.