تاثیر مددکاری کلانتری ها در پیشگیری از خشونت خانگی

خشونت خانگی رفتاری است که درست در جایی رخ می دهد که انسان در آن انتظار گرمی، حمایت، اعتماد تشویق و عشق را دارد. این گونه خشونت ها بعضا شدیدتر، جدی تر و پیچیده تر از خشونت علیه افراد بیگانه است؛ لذا در بیشتر کشورها نظیر کشور ایران؛ سازمان ها و نهادهای اجتماعی و حقوقی، صلاحیت و مجوز قانونی را در اختیار دارند تا در موارد این چنینی مداخله نموده و و از وقوع و ارتکاب مجدد این افعال جلوگیری نمایند؛ پلیس نیز از طریق مددکاران اجتماعی کلانتری ها اقداماتی جهت جلوگیری از خشونت های خانگی انجام داده است، هدف و مساله تحقیق حاضر نیز ارزیابی میزان تاثیرگذاری اقدامات مددکاران اجتماعی مستقر در کلانتری ها در پیشگیری از وقوع جرایم خشونت خانگی می باشد. تحقیق کمی و روش آن توصیفی و تحلیلی است؛ جامعه ی آماری تحقیق کارشناسان و مشاوران مددکاری حوزه سرکلانتری چهارم تهران بزرگ می باشد؛ آمار و اطلاعات مورد نیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای، بررسی های میدانی و تهیه و توزیع پرسشنامه محقق ساخته انجام پذیرفته است؛ در تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری کای اسکوئر، کولموگراف اسمیرنف و اسپیرمن استفاده گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد اقدامات پیشگیرانه پلیس در راستای مددکاری اجتماعی شامل مداخلات بازدارنده، مداخلات سازشی_حمایتی، تامین امنیت افراد بزه دیده، به ترتیب با ضریب همبستگی 0.789، 0.812، 0.779در پیشگیری از وقوع جرم خشونت خانگی تاثیرگذارند. نتایج همچنین نشان می دهد احترام به زنان بزه دیده و حمایت عاطفی از آنان، معرفی قربانیان خشونت خانگی به مراکز حمایتی نظیر بهزیستی و برگزاری جلسات مشاوره با حضور طرفین در پیشگیری از وقوع جرم خشونت خانگی می تواند تاثیرگذاری مثبتی داشته باشد.