پیش بینی گرایش به اعتیاد بر مبنای طرحواره های ناسازگاراولیه، سبک های دلبستگی و الگوهای والدگری در زنان مصرف کننده دخانیات

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به اعتیاد بر مبنای طرحواره های ناسازگار اولیه، سبک های دلبستگی و الگوهای والدگری در زنان مصرف کننده دخانیات انجام شد. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گرداوری داده ها توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه زنان مصرف کننده دخانیات (سیگار و قلیان) در رستوران های سنتی غرب تهران در سال 1395 بود. به همین منظور تعداد 130 نفر از زنان مصرف کننده دخانیات (سیگار و قلیان) ساکن در غرب شهر تهران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه گرایش به اعتیاد زرگر و همکاران (1387) برای اندازه گیری متغیر گرایش به اعتیاد، پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ- فرم کوتاه (YSQ-SF) برای سنجش متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید (1990) برای اندازه گیری متغیر سبک دلبستگی و پرسشنامه الگوهای والدگری بامریند (1991) برای اندازه گیری این متغیر استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه ها توسط آزمودنی ها،از طریق نرم افزار SPSS-21 تجزیه و تحلیل داده های آماری در دو سطح توصیفی و استنباطی انجام گرفت. نتایج آماری استنباطی نشان داد که متغیر طرحواره های ناسازگار اولیه با طرحواره های نقص/ شرم (286/0=β)، وابستگی/ بی کفایتی (208/0=β) ، اطاعت (242/0=β) و ایثار (262/0=β) می تواند گرایش به اعتیاد را پیش بینی کند. همچنین متغیر سبک دلبستگی با سبک اجتنابی با رابطه مثبت و معنادار (224/0=β) و متغیر الگوی والدگری با الگوی اقتدار منطقی با رابطه منفی و معنادار (444/0-=β) می توانند گرایش به اعتیاد را در زنان مصرف کننده دخانیات پیش بینی کنند. گرایش به اعتیاد در زنان مصرف کننده دخانیات بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه، سبک دلبستگی و الگوی والدگری قابل پیش بینی است.