جذب و تجمع زیستی سزیم پایدار و سزیم-137 به کمک جلبک سبز آبی یا سیانوباکتری اسیلاتوریا هوموژنا

حذف سزیم پایدار و سزیم-137 به کمک جلبک سبز- آبی یا سیانوباکتری زنده ی اسیلاتوریا هوموژنا از محیط های آبی مورد بررسی قرار گرفت. میزان حذف سزیم پایدار و سزیم- 137 بعد از 240 ساعت به ترتیب، برابر با 989 نانوگرم سزیم و 2389 میلی بکرل سزیم 137 بر میلی متر مکعب زیست توده به دست آمد. pH بهینه ی جذب سزیم 10±0.3بود و با تغییر pH در مقادیر 4، 6 و 8 تغییر قابل توجهی برای جذب سزیم به کمک زیست توده ی سیانوباکتری مشاهده نشد. افزایش مقدار زیست توده ی سیانوباکتری موجب حذف بیش تر سزیم شد. بیشینه میزان حذف در محیط کشت مایع محتوی 133 میلی گرم بر لیتر سزیم و 20.53 میلی متر مکعب زیست توده بر میلی لیتر محیط کشت برابر با 5.75 میلی گرم بر لیتر بود. درصد حذف سزیم با تغییر غلظت آن از 0.133 تا 332.5میلی گرم بر لیتر از %1.1، به %5.2 افزایش یافت. در 1200 لوکس روشنایی مقدار بیشینه ی حذف سزیم برابر با 1065 نانوگرم بر میلی متر مکعب زیست توده و در غلظت 332.5 میلی گرم بر لیتر سزیم (2.5 میلی مول بر لیتر) میزان جذب 4530 نانوگرم بر میلی متر مکعب زیست توده به دست آمد. از میکروسکوپ روبشی پروتون و پرتونگاری خودکار برای تایید جذب سزیم در زیست توده استفاده شد. جذب سزیم پایدار و سزیم-137 منطبق بر معادله ی خطی لانگمویر بود و پارامترهای مدل به ترتیب،  qmax=854 ng Cs/mm3 biomass, 2272 mBq 137Cs/mm3 biomass و b=0.00011(R2=0.97), and b=0.000009 (R2=0.96), respectively به دست آمد.