تاثیر توام تمرین هوازی و مکمل منیزیم بر شاخص های خطر قلبی-متابولیکی و هموگلوبین گلیکوزیله زنان دیابتی نوع دو

امروزه تاثیر ورزش بر بهبود کنترل دیابت محرز است و ترشح و عملکرد طبیعی انسولین نیازمند وجود منیزیم است و حتی منیزیم سبب بهبود حساسیت انسولینی می شود. ولی دیابت به کاهش منیزیم خون منجر می شود که آن هم در یک چرخه معیوب باعث وخیم تر شدن دیابت می شود. بااینحال در مورد تاثیر همزمان ورزش همراه با مصرف مکمل منیزیم بر کنترل دیابت اطلاعات زیادی فراهم نشده است. بنابراین هدف این تحقیق بررسی تاثیر توام هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل منیزیم بر کنترل متابولیک، مقدار انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و و منیزیم خون زنان دیابتی نوع دو بود. روش شناسی:  روش تحقیق از نوع تجربی با طرح سه گروهی پیش آزمون پس آزمون بود. 30 زن داوطلب میان سال دیابتی نوع دو به طور تصادفی در سه گروه 10 نفری شامل تمرین-منیزیم، تمرین-دارونما و کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین-منیزیم روزانه یک عدد قرص منیزیم 250 میلی گرم و گروه های تمرین-دارونما و کنترل روزانه یک عدد کپسول دارونما(حاوی نشاسته) را به مدت هشت هفته به صورت دوسوکور مصرف کردند. گروه های تمرین نیز هشت هفته تمرین هوازی شامل سه جلسه دویدن در هفته به مدت 60 دقیقه در هر جلسه با شدت 40 الی 60 درصد از ضربان قلب ذخیره انجام دادند. در دو وهله شامل پایه و پس از مداخله خون گیری ناشتایی در ساعت 9-8 صبح انجام شد و داده ها با استفاده از تحلیل آزمون تی همبسته و تحلیل واریانس یک راهه با سطح اطمینان 0/05 تحلیل شدند. 30 درصد آزمودنی ها در ابتدا دچار هیپومنیزیمی بودند. در طول مداخله مقدار منیزیم خون فقط در گروه تمرین-منیزیم افزایش یافت (0/05>P)؛ با اینحال در هر دو گروه تمرین، کاهش گلوکز خون، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله، تری گلیسرید، دور کمر و فشارخون مشاهده شد (0/05>P). همچنین مقدار کاهش گلوکز خون و انسولین در گروه تمرین -منیزیم ببشتر از گروه تمرین-دارونما بود (0/05>P). تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل منیزیم در کنار سایر تمهیدات درمانی می تواند باعث کنترل بهتر دیابت شود.