اثر شانزده هفته تمرین هوازی منتخب بر استئوپونتین و استئوکلسین سرمی در زنان میانسال غیرفعال

هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر 16 هفته تمرین هوازی منتخب بر استیوپونتین و استیوکلسین سرمی در زنان میانسال39 سال)، که هیچ گونه /375±3/ غیرفعال بود.

روش شناسی:

 در این مطالعه نیمه تجربی، 16 نفر از زنان میانسال غیر فعال (667) فعالیت بدنی منظمی نداشتند، بطور انتخابی به عنوان آزمودنیهای تحقیق انتخاب و بطور تصادفی به دو گروه تجربی (9 نفر) و کنترل (7نفر) تقسیم شدند. نمونه های خونی ناشتایی قبل و بعد از 16 هفته تمرین هوازی جمعآوری شد. تمرینات منتخب هوازی باهمبسته و یومان t شدت 65 تا 70 % ضربان قلب هدف هر فرد، سه جلسه در هفته و به مدت 16 هفته انجام شد. از آزموناستفاده شد. α ≤0/ ویتنی برای مقایسه تغییرات درون گروهی و بین گروهی استیوپونتین و استیوکلسین در سطح معنیداری 05 است.

نتایج بین گروهی تفاوت معنیداری را در تغییرات استیوپونتین و استیوکلسین گروه تمرین نسبت به گروه کنترل نشان داد (بهدر مقایسه های درون گروهی نیز گروه تمرین در هر دو شاخص افزایش معناداری را نشان داد .(p=0/ و 021 p=0/ ترتیب 023اما گروه کنترل تغییرات معناداری نشان نداد.

به نظر میرسد فعالیت هوازی طولانی مدت با .(p<0/05) شدت متوسط برای تغییر سبک زندگی زنان میانسال با هدف تقویت پروتیینهای موثر بر چگالی استخوان و جلوگیری از پوکی استخوان مفید باشد.