بررسی آزمایشگاهی دیوار گود پایدار شده با ترکیب میخ کوبی و مهارگذاری

پایداری شیروانی های قائم خاکی یکی از مسائل مهم در مهندسی عمران بشمار می رود. روش های متفاوتی برای این منظور استفاده می شود که میخ کوبی ترکیبی با مهار پیش تنیده از جمله آن هاست. این روش با افزایش مقاومت برشی خاک, جابجایی افقی جدار خاکبرداری شده را کاهش می دهد و باعث افزایش پایداری کلی سیستم می شود. در تحقیق حاضر از مدل آزمایشگاهی کوچک شده استفاده شد که در آن, در نزدیکی یک پی نواری یک گود ایجاد شد که برای پایداری جدار خاکبرداری شده, از سیستم میخ کوبی ترکیبی شامل دو ردیف میخ و یک ردیف مهار استفاده شد. برای بررسی پارامترهایی همچون مکان بهینه مهارها, مکانیزم خرابی, اثر مسلح کننده ها بر ظرفیت باربری پی نواری و جابجایی افقی دیوار از روش سرعت سنجی تصویری ذرات (PIV) استفاده شد; بدین ترتیب که بعد از ساخت مدل دیوار و قرار دادن میخ ها و مهارها در محل های تعبیه شده, مدل خاکبرداری شده و به صورت گام به گام تا رسیدن به مرحله گسیختگی بارگذاری شد. در هر مرحله از مدل عکسبرداری شد و عکس ها با روش PIV تحلیل شدند. نتایج نشان دادند که به ازای طول مشخصی از مهارها در ردیف وسط می توان ظرفیت باربری پی نواری را افزایش و جابجایی افقی مربوط به دیوار را کاهش داد. همچنین مشاهده شد که حداکثر جابجایی افقی دیوار در قسمت پایین آن رخ می دهد, در حالی که در سیستم میخ کوبی ساده حداکثر جابجایی افقی در بالای دیوار رخ می دهد.