مفهوم فلسفه نزد ویتگنشتاین متاخر و لیپمن

ویتگنشتاین متاخر مسائل فلسفه را ناشی از عدم درک منطق زبان می داند و معتقد است فلسفه به مثابه ی یک راه درمان باید با روشن ساختن گرامر مفاهیم مشکل زا، مسائل فلسفی را منحل کند. تاکید ویتگنشتاین بر مباحثی مانند گروه یا جامعه پژوهشگران، پژوهش دستور زبانی، مفهوم سازی، تحلیل مفاهیم، فرم زندگی، دیالوگ و غیره به خوبی در برنامه ی فلسفه برای کودکان تجسم یافته و مفید واقع شده است. متیو لیپمن که در طرح برنامه ی آموزش فلسفه به کودکان تحت تاثیر دیدگاه های ویتگنشتاین بوده است با بازتعریف ویتگنشتاینی فلسفه، آن را پشتیبان روشی و نظری مناسبی برای آموزش تفکر به کودکان می داند که منجر به تقویت مهارت های استدلال ورزی، مفهوم سازی و داوری درست در آن ها می شود. در این پژوهش تلاش خواهد شد تا رویکرد خاص ویتگنشتاین متاخر نسبت به فلسفه، هدف و روش آن را شرح داده شود، دیدگاه های متیو لیپمن و مفهومی که او از فلسفه در ذهن دارد بررسی شود و در پایان نسبت و میزان تاثیرپذیری دیدگاه لیپمن از رویکرد ویتگنشتاینی روشن شود.