بهینه سازی مسئله چند هدفه تخصیص افزونگی و قابلیت اطمینان در سیستم های چند وضعیته سری- موازی

این مقاله به بررسی مسئله قابلیت اطمینان و تخصیص افزونگی چند هدفه برای سیستم های چند وضعیته سری- موازی می پردازد. از این رو مدل ریاضی مناسبی به منظور بیشینه سازی دسترسی پذیری سیستم و کمینه سازی هزینه های طراحی مربوطه با در نظر گرفتن محدودیت های بودجه و وزن فیزیکی سیستم پیشنهاد شده است. به منظور تخمین دسترسی پذیری سیستم چند وضعیته، از روش تابع مولد عمومی که به عنوان روشی کارامد جهت محاسبه قابلیت اطمینان و دسترسی پذیری سیستم های چند وضعیته مطرح است، استفاده شده است. پس از حل مدل ریاضی به روش اپسیلون محدودیت، به منظور بهینه سازی همزمان دو تابع هدف و تولید جواب های پارتویی  مدل ریاضی مسئله در ابعاد بزرگتر، نسخه دوم الگوریتم فراابتکاری ژنتیک با مرتب سازی نامغلوب توسعه داده شده است. در خاتمه برای ارزیابی کارایی الگوریتم حل پیشنهادی، تعدادی مسئله نمونه در ابعاد مختلف تولید و حل شده است. نتایج حاصل از الگوریتم فراابتکاری با نتایج به دست آمده از حل مدل ریاضی به روش اپسیلون محدودیت توسط آزمون تی مقایسه شده که حاکی از کارایی الگوریتم حل پیشنهادی می باشد.