بهینه سازی تولید آلیزارین توسط محرک های زیستی مختلف در گیاه روناس با روش تحریک-اینفیلتراسیون

روناس با نام علمی Rubia tinctorum، یکی از شناخته شده ترین گیاهان دارویی هست که آلیزارین و دیگر آنتراکینون ها که مواد رنگی مهمی با اثرات دارویی هستند، از آن استخراج می شوند. هدف از این تحقیق بهینه سازی و افزایش تولید آلیزارین در گیاه کامل روناس با القای محرک های زیستی می باشد. جهت افزایش تولید آلیزارین، محرک های باکتریایی (استافیلوکوکوس اورئوس و باسیلوس اورئوس در غلظت-های نیم و یک مک فارلند) قارچی ( فوزاریوم اگزوسپوریوم و آسپرژیلوس فومیگاتوس در غلظت های mg total sugar/mL 2/0 و 4/0) به گیاه کامل روناس به طور مستقیم با استفاده از سوزن های بسیار نازک انسولین می باشد، تزریق شد که این روش elicitation-infiltration نام دارد. سپس مقدار آلیزارین این نمونه ها با استفاده از روش استاندارد افزایشی توسط روش UV-Visible مورد بررسی قرار گرفتند. استافیلوکوکوس اورئوس (1 مک فارلند) موثرترین محرک در افزایش زیست توده بود. علاوه بر این، در بین محرک های قارچی، آسپرژیلوس فومیگاتوس با غلظت mg total sugar/mL 4/0 مهم ترین کمک را در افزایش زیست توده آشکار کرد. به کارگیری محرک های باکتریایی افزایش محسوسی را در مقدار آلیزارین در همه غلظت ها ایجاد کرد. بیشترین افزایش (5 برابری) را نیم مک فارلند باسیلوس سرئوس داشته است. علاوه بر این، فوزاریوم اگزوسپوریوم نتایج برجسته-ای را در افزایش تولید آلیزارین از خود نشان داده است. طبق اطلاعات به دست آمده، کاربرد روش elicitation-infiltration برای افزایش تولید آلیزارین برای اولین بار مورد استفاده قرار گرفته شده است و طبق نتایج ، این روش می تواند روش موثری برای بررسی های بیشتر در مورد بهینه سازی تولید متابولیت های ثانویه در گیاهان دیگر نیز به کار گرفته شود.