آلودگی فلزات (Ni، Zn و Pb) در رسوبات سطحی مصب رودخانه شور، شرق بندرعباس

فلزات سنگین به علت اثرات سمی در محیط، تجمع زیستی در آبزیان و ایجاد بزرگ نمایی زیستی در زنجیره های غذایی اهمیت ویژه ای دارند. در این مطالعه فلزات نیکل، روی و سرب در رسوبات سطحی مصب رودخانه شور به منظور تعیین غلظت و ارزیابی وضعیت آلودگی، بررسی شده اند. لذا، برای تعیین درجه آلودگی و کیفیت زیست محیطی رسوبات منطقه، نمونه های رسوب سطحی (5-0 سانتی متر) از 4 ایستگاه در زمستان جمع آوری شدند. در هر ایستگاه، سه نمونه رسوب سطحی جمع آوری و غلظت فلزات سنگین با استفاده از اسپکتروفتومتر جذب اتمی شعله اندازه گیری شد. سپس شاخص تجمع ژئوشیمیایی برای هر یک از ایستگاه های نمونه برداری برآورده شده است. مقادیر Igeo نشان داد سطح آلودگی نیکل و سرب غیرآلوده است؛ در حالی که روی در دو ایستگاه نزدیک تر به شهر، وضعیت غیرآلوده تا آلودگی متوسط داشت. همچنین مقادیر متوسط فلزات سنگین مذکور با استانداردهای کیفیت رسوب و با مقادیر آنها در اکوسیستم های آبی نقاط دیگر جهان مقایسه شدند. میانگین غلظت روی (42/146 میکروگرم بر گرم) بالاتر از استاندارد LAL و کمتر از استاندارد HAL بود؛ میانگین غلظت نیکل (63/77 میکروگرم بر گرم) بالاتر و میانگین غلظت سرب (12/6 میکروگرم بر گرم) پایین تر از استانداردهای کیفیت رسوب بود. مقادیر میانگین نیکل و روی در منطقه مورد مطالعه، از اکثر مناطق دیگر، مقادیری بیشتر، در حالی که سرب مقادیر کمتری از مقادیر اکثر این مناطق داشت. با این وجود به دلیل توسعه سریع شهرنشینی و صنعتی بندرعباس، پایش آلودگی فلزات سنگین در منطقه مطالعاتی به سبب اهمیت اکولوژیکی آن به صورت مداوم ضروری می باشد.