مشکلات اجتماعی زنان سالمند آسایشگاه کهریزک

مقاله حاضر با هدف شناخت مشکلات اجتماعی زنان سالمند آسایشگاه کهریزک تدوین شده است. بررسی ابعاد و علل بروز مشکلات اجتماعی زنان سالمند مستلزم شناخت همه جانبه آن است. در این خصوص علاوه بر بررسی پیشینه تجربی مرتبط با موضوع پژوهش، براساس چارچوب تلفیقی از نظریات کارکردگرایی پارسونز نظریه قشربندی اجتماعی، نظریه رشد روانی اجتماعی اریکسون، نظریه فعالیت رابرت هاوی گورست وروت آلبرشت به تبیین مشکلات اجتماعی سالمندان مقیم آسایشگاه کهریزک پرداخته شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به شیوه پیمایشی برنامه ریزی و اجرا شد و جامعه آماری آن زنان سالمند مقیم در آسایشگاه کهریزک بود که در برگیرنده 24 سالمندزن آگاه بالاتر از 56 سال است. دراین پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری ا اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته و نیز پرسشنامه سلامت GHQ بوده است. بنابراین وسیله اندازه گیری یک پرسشنامه 5 سوالی با 93 گویه می باشد که براساس متغیرهای شناسایی شده در مدل تحلیلی تنظیم شده است. و داده ها پس از جمع آوری با ابزار Spss تجزیه و تحلیل شد. در چارچوب یافته های تحقیق متغیرهای وضعیت درآمد، تحصیلات، وضعیت جسمی، تاهل و وضعیت اشتغال گذشته به عنوان متغیرهای مستقل در نظر گرفته شد که بر روی متغیرهای وابسته روابط خانوادگی، روابطه با پرسنل و روابط با سایر سالمندان مقیم آسایشگاه تاثیرگذار هستند، طبقه بندی و تحلیل شده است. نتایج حاصل از یافته ها نشان می دهند که مشکلات اجتماعی زنان سالمند آسایشگاه کهریزک وابسته به سطح درآمد، سطح تحصیلات، وضعیت جسمی و وضعیت اشتغال گذشته می باشد. این مطالعه نشان داد که برای برطرف کردن انواع مشکلات جسمانی، اجتماعی، اقتصادی و نیز رفع نیازهای سالمندان اقدامات سیستماتیک و برنامه ریزی شده لازم است لذا یکی از اولویت های اساسی در برنامه ریزی های رفاهی برای سالمندان، باید مشکلات و مسائل مربوط به زنان سالخورده نیازمند باشد.