بررسی اثرات تغییر اقلیم بر تبخیرتعرق روزانه در مدل های با ساختار ریاضی متفاوت در اقلیم های مختلف ایران

تغییر اقلیم از طریق تغییر در الگوی دما، بارش و سایر متغیرهای آب و هوایی بر همه فرآیندهای هیدرولوژیک تاثیرگذار است. یکی از مهم ترین تبعات تغییر آب و هوا، تاثیر آن بر مصرف آب کشاورزی می باشد که می تواند مدیریت منابع آب را با چالش های جدی روبرو سازد. هدف از این پژوهش، بررسی اثرات تغییر اقلیم بر تبخیرتعرق روزانه در مدل های با ساختار ریاضی متفاوت در اقلیم های مختلف ایران است. برای این منظور از مدل گردش عمومی جو HadCM3و با استفاده از مولد آب و هوای LARS-WG 5.5،پارامترهای کمینه دما، بیشینه دما، بارش و ساعات آفتابی در مقیاس روزانه برای دوره 2036-2017 بر مبنای سناریوهای A1B، A2 و B1 شبیه سازی شد. نتایج به دست آمده حاکی از افزایش دما و کاهش بارندگی و هم چنین افزایش تبخیرتعرق مرجع در اقلیم های مختلف بود. در بخش دیگری از این پژوهش، با مقایسه بین معادلات تجربی این نتیجه حاصل شد که روش هارگریوز با مقدار R2مناسب، NS نسبتا خوب و مقدار RMSE و MAEکمتر نسبت به سایر روش ها، می تواند جایگزین مناسبی برای روش پنمن- مونتیث- فائو در مقیاس روزانه باشد. به طور مثال، ایستگاه بیرجند دارای 59/0 = R2، 53/0 = NS، 84/6 = RMSE و 01/6= MAE می باشد. در نهایت، روش های هارگریوز سامانی و مک کینگ کمترین دقت را در برآورد تبخیرتعرق مرجع داشتند. بنابراین، می توان روش هارگریوز را به عنوان بهترین روش جایگزین برای برآورد تبخیرتعرق مرجع در مقیاس روزانه انتخاب نمود.