بررسی قابلیت دستیاران گروه بیهوشی با استفاده از پرسش نامه ارزیابی 360 درجه

تحقیقات متعددی در زمینه روش های ارزیابی دستیاران انجام گردیده است که از بین همه آنها بازخورد 360 درجه یا بازخورد چند منبعی رایج ترین منبع ارزیابی و بهبود عملکرد محسوب شده واطلاعات اضافی برای بازخورد مستقیم و آموزش فراهم می گردد. هدف مطالعه اندازه گیری قابلیت عمومی شامل مهارت ارتباطی و بین فردی، حرفه ای گری و مراقبت بالینی دستیاران از دیدگاه خود دستیار، اساتید، پرستاران (کارکنان اتاق عمل، کاردان بیهوشی، و پرستار اتاق بهبودی)، همتای دستیار و بیمار می باشد و اولین بار در ایران تدوین شد. این مطالعه مقطعی با همکاری دفتر توسعه آموزش وگروه بیهوشی دانشکده پزشکی می باشد. جامعه پژوهش دستیاران تخصصی بیهوشی سال دوم و سوم بودند. از چهار عدد پرسش نامه های روا و پایای دانشگاه کال گری کانادا استفاده شد. ارزیابان شامل اعضای هیات علمی، کارکنان اتاق عمل ، همتای دستیار، بیمار و خودسنجی بود که از هر ارزیاب 5 نفر انتخاب گردید. جهت ارزیابی روایی ابزار از روایی صوری، محتوی و سازه و برای پایایی از ضریب آلفای کرونباخ بالای 90 درصد استفاده گردید. تعداد 31 نفر 5 ،88 %از دستیاران در طرح شرکت نمودند که در هر حیطه 5 نفر ارزیاب انتخاب شد. ضریب همبستگی پیرسون در مورد عامل حرفه ای گری بین نظر همتا و بیمار تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. در عامل مراقبت بالینی نیز تفاوت بین نظر اعضای هیات علمی و بیمار از لحاظ آماری معنی دار است. در حیطه مهارت ارتباطی هیچ تفاوت و ارتباط خطی معنی داری بین نظر ارزیابان مشاهده نشد. جهت
آزمون اختلاف میانگین نمرات کل ارزیابان با آزمون اندازه گیری مکرر به تفکیک حیطه ها مشخص شد اختلاف بین چهار گروه ارزیاب ازلحاظ آماری معنادار بود. به نظر می رسد این روش ابزار مناسبی برای پیاده سازی و ارزیابی عملکرد دستیاران می باشد. پیشنهاد می گردد که در چند رشته تخصصی دیگر پیاده سازی شود تا نتایج قطعی تر بدست آید. با توجه به ماهیت هر رشته و هر گروه ارزیاب، ضریب مناسبی به هر ارزیاب تعلق گیرد.