مطالعه ی تئوری و عددی استاتیکی اثر وجود لایه ی سست رسی در رفتار سازه ی نگهبان سپری

روش های متداول که برای طراحی سپری های فولادی به عنوان سازه ی نگهبان استفاده می شوند، عمدتا مبتنی بر تعادل نیروهای وارده و روابط پیشنهادی هستند که آثار وجود لایه های مختلف خاک را در عمق در نظر نمی گیرد. در پژوهش حاضر، یک گودبرداری عمیق با استفاده از سپری های فولادی تعریف و مدل سازی شده و با استفاده از روش اجزاء محدود و روش متداول طراحی، تحلیل صورت گرفته است. عمق گود به 3 لایه ی رسی تقسیم شده است. یکی از سه لایه ی مذکور، لایه ی سست رسی است که موقعیت آن در لایه ی بالا، وسط و پایین در مدل ها به طور جداگانه تغییر می کند. نتایج حاصل از تحلیل عددی با نتایج تحلیل تئوری مقایسه شده و نتایج نشان داده است که روش متداول نسبت به روش عددی، نیروی مهارهای نزدیک به کف گود را 15 تا 70 درصد کمتر به دست می دهد. همچنین وجود لایه ی سست در عمق گودبرداری، بیشینه ی لنگر خمشی وارد بر سازه ی نگهبان را افزایش می دهد که در روش تئوری معمول مشاهده نمی شود.