بررسی رابطه بین رتبه تلاش ادراکی (RPE) و قدرت چنگش دست در دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مقیاس رتبه تلاش ادراکی (RPE)، برای قضاوت افراد از تلاش خود در محیط کار استفاده می شود. هنگامی که افراد کاری فراتر از توان خود انجام دهند و یا دارای چنگش نامناسب باشند، خستگی و ناراحتی ماهیچه ها اتفاق خواهد افتاد. چنگش دست، فاکتوری است که برای جلوگیری از بیماری های شدید اسکلتی -عضلانی در دست و بازو، در نظر گرفته می شود. باتوجه به اهمیت موضوع، هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین رتبه تلاش ادراکی و قدرت چنگش می باشد. این مطالعه به صورت مقطعی بین 82 نفر از دانشجویان دختر که با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت تعیین رتبه تلاش ادراکی، قدرت، پایداری چنگش، نیشگون و دادن بار کاری به ترتیب از مقیاس بورگ، دینامومتر، پینچ گیج و تردمیل استفاده شد. پایداری چنگش با مشخص کردن حداکثر زمانی (برحسب ثانیه) که فرد قادر به ادامه یک سوم حداکثر انقباض ارادی بود، تعیین شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن انجام شد. طبق یافته ها، بین رتبه تلاش ادراکی (RPE) با چنگش قدرتی (011/0P=) ، چنگش ظریف (020/0 P=) و سن (005/0 P=) رابطه معکوس و بین ضربان قلب با RPE (048/0P=) رابطه مستقیم وجود داشت؛ اما بین RPE با پایداری چنگش قدرتی و ظریف، قد و BMI رابطه معنی داری وجود نداشت. طبق نتایج در مشاغلی که نیازمند قدرت بالای چنگش و نیشگون هستند، لازم است از افرادی با رتبه تلاش ادراکی پایین استفاده شود تا به دنبال آن خستگی و ناراحتی ماهیچه ها کاهش و تندرستی افزایش یابد.