جرم انگاری قاچاق انسان برپایه اساسنامه دیوان کیفری بین المللی و چالش های فراروی آن

باتوجه به این که در فرایند قاچاق انسان، حقوق بشر قربانیان این جنایت از جمله زنان و کودکان به انحای مختلف توسط عوامل قاچاق و حتی دولت های درگیر (مبدا، ترانزیت و مقصد) نادیده گرفته می شود، لذا قاچاق انسان برای مقاصد جنسی یا غیرجنسی به نوعی ناقض کرامت انسانی بزه دیدگان این جنایت سازمان یافته می باشد. تحقیق حاضر براساس روش توصیفی- تحلیلی و برپایه اسناد و منابع کتابخانه ای نگاشته شده است. یافته های این پژوهش مبین آن است که امکان محاکمه مرتکبان قاچاق انسان در دیوان کیفری بین المللی به جهت تلقی آن به عنوان یکی از مصادیق جنایات علیه بشریت وجود دارد. لذا جرم انگاری آن با توجه به ظرفیت های اساسنامه رم، در راستای دکترین حقوق بشر بزه دیده مدار وچالش های فراروی این جلوه سیاست جنایی حمایتی سازمان ملل مطرح ودیدگاه های مختلف در این زمینه مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. به همین روی، می توان استدلال کرد که قاچاق انسان در کنار موضوع عینی که بزه دیدگان این جنایت بوده، دارای یک موضوع معنوی یعنی کرامت انسانی هم است.