تاثیر دو شیوه کشش فانکشنال و اکسترافانکشنال مجموعه عضلانی گاستروسولئوس بر متغیرهای منتخب کینماتیکی و کینتیکی مفصل مچ پا حین راه رفتن

به منظور کاهش اثرات پاتولوژیکی محدودیت دورسی فلکشن پا بر سیستم حرکتی، تمرینات کششی تجویز میگردند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه کششی فانکشنال و اکسترافانکشنال بر پارامترهای منتخب کینماتیکی و کینتیکی مچ پا در افراد دارای محدودیت دورسی فلکشن حین راه رفتن انجام شد. ده آزمودنی بصورت هدفمند و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و بصورت تصادفی در هر گروه تمرینی فانکشنال، اکسترافانکشنال جای گرفتند. مقادیر کینماتیکی و کینماتیکی توسط آنالیز حرکت وایکون و صفحه نیروی کیسلر تعیین گردید. بررسی آماری توسط تی وابسته و تحلیل کوواریانس انجام گرفت. مقایسه درون گروهی نشان داد در گروه فانکشنال میانگین دورسی فلکشن طی مرحله تحمل وزن، زمان فاز استقرار و زمان تماس پاشنه با زمین تا جداشدگی پاشنه از زمین افزایش معنادار داشته و زمان پرونیشن مچ پا با کاهش همراه بود. نیروی ضربه ای عمودی عکس العمل زمین و زمان اوج این نیرو در گروه اکسترافانشکنال با افزایش معناداری همراه بود. در مقایسه تفاوتهای بین گروهی زمان فاز استقرار، مرحله زمانی تماس پاشنه با زمین تا جداشدگی پاشنه از زمین، مرحله زمانی پرونیشن و دامنه دورسی فلکشن در گروه فانکشنال در مقایسه با گروه اکسترافانکشنال تفاوت معناداری داشت. الگوی گام برداری هیل استرایک، دورسی فلکشن و فاصله زمانی تماس پاشنه با زمین تا جداشدن پاشنه از زمین را بهبود میبخشد. بنابراین، برای درمانهای با هدف افزایش دامنه حرکتی دورسی فلکشن و فاصله زمانی تماس پاشنه با زمین تا جداشدن از روی زمین، این الگوی گام برداری پیشنهاد میشود.