اثر برنامه فیفا +11 بر عوامل خطرزای کینماتیکی مرتبط با آسیب غیر برخوردی لیگامان صلیبی قدامی با استفاده از تکلیف فرود ویژه فوتبالی در مردان جوان فوتبالیست حرفه ای

آسیب لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در فوتبال رایج می باشد و الگوهای حرکتی نقش کلیدی در بروز صدمات غیر برخوردی ACL بازی می کنند. هدف این مطالعه بررسی اثر برنامه +11 بر بهبود الگوهای حرکتی فرود و ماندگاری نتایج در فوتبالیست های مرد جوان می باشد. 24 فوتبالیست (سن 18/1±79/16 سال، قد 12/8±17/174 سانتی متر، وزن 01/10±45/62 کیلوگرم و سابقه فوتبال 26/1±96/6 سال) در پژوهش حاضر شرکت کردند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه مداخله و گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 3 بار در هفته به مدت 8 هفته برنامه +11 را انجام دادند درحالی که گروه کنترل برنامه گرم کردن معمول خود را داشتند. یافته های آزمون سنجش مکرر ترکیبی نشان داد الگوی فرود آزمودنی ها بین پیش آزمون و پس آزمون در گروه +11 بهبود معنی داری داشته است (006/0P=) اما این تغییرات بعد از یک ماه ماندگار نبودند (146/0P=). با توجه به نتایج این پژوهش، می توان نتیجه گیری کرد که برنامه +11 فیفا می تواند باعث بهبود الگوی فرود بازیکنان فوتبال حرفه ای مرد جوان در شرایط نزدیک به دنیای واقعی شود و احتمالا این عامل می تواند در کاهش صدمات غیر برخوردی ACL موثر باشد. هرچند باتوجه به ماندگار نبودن اثرات این برنامه بر روی الگوی فرود، ضرورت تداوم در انجام برنامه +11 احساس می شود.