آسیب شناسی اجرای سیاست های اجتماعی تسهیل «مادری/ اشتغال» در ایران

«سیاست اجتماعی» از ابزار مدیریت مخاطرات اجتماعی و مواجهه با نیازهای اقشار خاص به شمار می رود. حمایت از گروه هایی همچون «مادران شاغل» که به دلیل ایفاء نقش های همزمان شغلی و مادری، نیازهای خاص و مهمی را تجربه می کنند و در ارتباط با خانواده و کلیت نظام،مهم و موثر می باشند با این ابزار قابلیت تحقق می یابد. ارزیابی عملکرد نظام اسلامی ایران در حمایت از این گروه، امری ضروری و مهم است که در این پژوهش دنبال می شود. در این راستا ابتدا سیاست های مصوب ایران در تسهیل مادری/ اشتغال به اختصار توصیف و سپس با بهره گیری از تکنیک تحلیل تماتیک و تمرکز بر 170 گزارش منتشر شده در پنج خبرگزاری معتبر و مهم، موانع اجرای این سیاست ها استخراج شد. نتیجه آنکه مهم ترین موانع اجرای سیاست های هدف عبارت از «ضعف محتوایی سیاست ها به جهت نقایص روند قانونگذاری، ساختار ناصحیح و ناکارآمد نظارت بر اجرای سیاست ها، مختصات روابط کار در ایران و موانع محیطی مشتمل بر اقسام ساختاری، اقتصادی و فرهنگی» می باشند که پیامدهای عدم تحقق اهداف اولیه و تاثیر معکوس بر وضعیت گروهی از مادران شاغل را به دنبال داشته است. بهبود فرایند اجرای سیاست ها از طریق راهبردهایی همچون رعایت سه جانبه گرایی در روند قانونگذاری، اصلاحات زمینه ای، اصلاح و ارتقاء روند نظارت، افزایش حمایت و تخصیص مشوق ها می باشد.