بررسی بروزعفونت زخم در جراحی های ارتوپدی و برخی عوامل موثر بر آن در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

در بین موارد عفونت زخم جراحی، موارد مرتبط با جراحی های ارتوپدی اهمیت و شیوع بیشتری دارند. چرا که در این  جراحی ها، معمولا از ابزارهای کاشتنی استفاده می شود که خطر عفونت را افزایش می دهند.  این مطالعه با هدف  بررسی  بروز عفونت زخم در جراحی های ارتوپدی و برخی عوامل موثر بر آن در بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گردید.
این پژوهش یک مطالعه مقطعی تحلیلی می باشد. نمونه گیری به روش آسان از 110 بیمار که در سال های 96 و 97 تحت عمل جراحی ارتوپدی قرار گرفتند، انجام شد. روش جمع آوری داده ها بصورت مشاهده مستقیم، تهیه کشت میکروبیال و چک لیست بود. ارتباط بین بروز عفونت با برخی از اطلاعات دموگرافیک بیماران ، نام و نوع عمل جراحی، استفاده یا عدم استفاده از سیستم درناژ و نوع سیستم درناژ در مطالعه حاضر مورد بررسی قرار گرفته است. تعیین عفونت زخم بر اساس ویژگی های ظاهری و کشت میکروبیکال انجام گرفته است. برای تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSSنسخه 20 استفاده شد.
در بین 110 بیماری که بعد از اعمال جراحی اورتوپدی مورد بررسی قرار گرفتند 2/18 درصد از آنها عفونت داشتند. بیشترین میزان عفونت مربوط به جراحی ساق پا در انواع شکستگی های تیبیا و فیبولا بود. تمامی عفونت ها در مردان گزارش شده است. فراوانی بروز عفونت در بین سنین زیر 35 سال از آمار بالاتری برخوردار بود و اعمال جراحی اورژانس دارای  خطر بالاتری از لحاظ ایجاد عفونت بودند. در مطالعه ی حاضر  ارتباط معنی داری بین کاربرد انواع سیستم درناژ با ایجاد عفونت زخم جراحی وجود نداشت.
کاهش بروز عفونت ارتوپدی از طریق توجه بیشتر به شکستگی هایی که در استخوان های ساق پا و بصورت باز رخ داده، امکان پذیرخواهد بود. همچنین طبق نتایج مطالعه ما کاربرد درن جراحی تنها به منظور کاهش میزان عفونت تاثیر چشمگیری ندارد. توصیه می شود در بخش های جراحی اورتوپدی پروتکل های بهداشتی جهت کنترل و کاهش عفونت دنبال گردد.