مروری کوتاه بر پیشرفت های جدید در درمان آسیب های نخاعی

آسیب نخاعی، از عوامل مهم در اختلالات حسی و حرکتی است که بیشتر بر اثر ضربه های وارد بر ستون مهره ای بوجود می آید. امروزه، تصادفات رانندگی مهم ترین عامل در پارگی طناب نخاعی و معلولیت افراد است. در گذشته تصور می شد که فرد دچار ضایعه نخاعی به هیچ وجه، نمی تواند در معرض درمان قرار گیرد. امروزه، پیشرفت های مداوم در زمینه عصب شناسی، نویدبخش تغییر این رویه از روش های تسکین دهنده به مداخلات درمانی گسترده است. در این مقاله، سعی شده است که بعد از معرفی مختصر فیزیولوژی طناب نخاعی و روش های آسیب آن، به انواع روش های جدید در درمان ضایعات نخاعی در انسان و حیوانات، پرداخته شود.
در این مقاله، پس از جست و جو در بانک های اطلاعاتی معتبر، سعی شده است که به طور منظم و کلاسیک، به مرور انواع روش های درمانی افراد دچار ضایعه نخاعی پرداخته شود.
دراین مقاله، سه روش کلی برای درمان و بهبود وضعیت بیماران نخاعی، مورد مطالعه قرار می گیرند که عبارتند از: 1- سلول درمانی، 2-درمان مولکولی و 3-مهندسی بافت. هر یک از این روش ها، خود به چند قسمت مجزا تقسیم می شوند. در سلول درمانی، سلول هایی مانند سلول های بنیادی عصبی، سلول های بنیادی مزانشیمی، سلول های بنیادی جنینی، سلول های بنیادی بویایی، سلول های شوان، ماکروفاژهای فعال و سلول های بنیادی چندقوه زا مورد توجه قرار گرفته اند. در درمان مولکولی نیز روش های متفاوتی مانند حفاظت از طناب نخاعی، غلبه بر سرکوب و تحریک رشد آکسون، وجود دارد که در این مقاله مروری، بررسی می شوند.
در این مقاله مروری، روش های نوین در درمان ضایعات نخاعی و چالش های پیش روی این روش ها، به تفضیل مورد بحث قرار گرفتند.