برآورد مقادیر اریب تفاضلی کد گیرنده های شبکه دائم GPS ایران با استفاده از نقشه های یونسفری جهانی

مشاهدات گیرنده های دو فرکانسه سیستم تعیین موقعیت جهانی (GPS) می تواند برای محاسبه محتوای الکترونی کلی (TEC) مورد استفاده قرار گیرد. اریب تفاضلی کد (DCB) ماهواره ها و گیرنده های GPS، یکی از مهم ترین منابع خطا و در واقع مجهولات مورد نیاز در روابط محاسبه TEC و در نتیجه تعیین موقعیت با استفاده از مشاهدات کد GPS می باشد. سرویس بین المللی سیستم های ماهواره ای ناوبری جهانی (IGS)، مقدار این کمیت را برای ماهواره ها و گیرنده های متعلق به شبکه IGS، در قالب مدل سازی جهانی یونسفر محاسبه و منتشر می کند. تعیین کمیت DCB گیرنده های GPS در شبکه های محلی و منطقه ای به صورت مستقل از مدل سازی یونسفر، دارای اهمیت و کاربرد می باشد. در نتیجه هدف این مقاله، محاسبه مقادیر DCB گیرنده های شبکه دائم GPS ایران (IPGN) به روشی جدید و مستقل از مدل سازی منطقه ای یونسفر است. ایده روش مقاله بر مبنای استفاده از نقشه های یونسفری جهانی (GIM) برای محاسبه مقادیر DCB گیرنده ها می باشد. مقادیر VTEC مورد نیاز در نقاط نفوذ یونسفری (IPP) در روش مقاله، با درون یابی های مکانی و زمانی GIM محاسبه می گردد. برای نرم کردن مشاهدات مستقل از هندسه شبه فاصله کد از فیلتر میانگین متحرک استفاده گردید. از مقادیر DCB ماهواره های GPS که توسط IGS منتشر می گردد، استفاده شد و سپس مقادیر DCB گیرنده ها در هر اپک با روش پیشنهادی مقاله محاسبه و برای هر روز میانگین گرفته شد تا امکان مقایسه با DCB گیرنده ها که توسط IGS منتشر می گردد، فراهم شود. روش پیشنهادی ابتدا بر روی شبکه ای متشکل از ایستگاه های IGS پیاده سازی و مقادیر حاصل برای DCB گیرنده ها با مقادیر منتشره توسط IGS مقایسه گردید. حداکثر اختلاف بین DCB برآورد شده گیرنده ها و DCB منتشره توسط IGS کمتر از 540/0 نانوثانیه و جذر میانگین مربعات این اختلافات (RMSE) برابر 231/0 نانوثانیه است که نشان دهنده کارآیی بالای این روش در محاسبه پارامتر DCB گیرنده ها می باشد. سپس مقادیر DCB گیرنده های شبکه دائم GPS ایران با استفاده از روش پیشنهادی محاسبه گردید.