تغییرات مکانی و زمانی کیفیت آب زیرزمینی برای مصرف کشاورزی در حوضه گاوخونی

در این مطالعه، کیفیت آب زیرزمینی آبخوان حوضه گاوخونی برای مصرف در کشاورزی مورد بررسی قرارگرفت. برای این منظور از داده های کیفیت آب مربوط به 96 چاه عمیق که توسط سازمان آب منطقه ای استان اصفهان، در دوره آماری 1395-1374 تهیه شده بود، استفاده شد. در مطالعه حاضر از پارامترهای سدیم، هدایت الکتریکی،کلرید، هیدوژن بیکربنات و نسبت جذبی سدیم (SAR) استفاده شد. طبقه بندی کیفیت آب زیرزمینی منطقه با استفاده از شاخص کیفیت آب کشاورزی (IWQI) و بر مبنای استانداردهای FAO  صورت گرفت. نتایج شاخص IWQI در محدوده 40 تا80 به دست آمد، که به ترتیب محدودیت زیاد و محدودیت کم برای مصارف کشاورزی را نشان می دهد. به طوری که کیفیت آب زیرزمینی از بالادست به سمت پایین دست حوضه به مرور زمان کاهش یافته است. همچنین مشخص شد تغییرات شاخص کیفیت در منطقه شمالی حوضه بیشتر تحت تاثیر اقلیم منطقه بوده و در قسمت های میانی و شرقی حوضه، جریان آب سطحی رودخانه زاینده رود و تولیدات کشاورزی باعث تغییرات کیفیت آب شده است. به عبارتی در حوضه گاوخونی برداشت بیش از حد از آب زیرزمینی، خشکسالی و تولیدات کشاورزی فراتر از ظرفیت، باعث افت کیفیت آب زیرزمینی شده است. با کاهش برداشت آب زیرزمینی و کاهش سطح کشت در مناطقی که آب مورد نیاز فقط از طریق آبخوان ها تامین می شود، می توان کیفیت آب زیرزمینی را حتی در سال های خشک مدیریت کرد.