طراحی راکتور آزمایشگاهی بستر گرانولی ثابت (SGBR) جهت تولید بیوگاز

یکی از راکتورهای که امروزه برای تولید بیوگاز استفاده می شود، راکتور  SGBR می باشد. در این پژوهش پارامترهای اساسی در طراحی یک راکتور SGBR  آزمایشگاهی به حجم کل 6/5 لیتر با 25 درصد محیط گرانولی برای هضم ویناس نیشکر محاسبه گردید. این راکتور برای تولید بیوگاز می بایست حداقل دارای تحمل فشار 48/4 بار باشد.  همچنین به منظور تامین دمای راکتور با استفاده از حمام آب، حداقل به المنت 261 وات نیاز می باشد. همچنین عملکرد این راکتور در در سه زمان ماند هیدرولیکی 2، 3 و4 روز و دمای ترموفیل 55 درجه سلسیوس مورد بررسی قرار گرفت.  نتایج نشان داد که میزان روزانه گاز متان تولید شده در سه زمان ماند هیدرولیکی 2، 3 و4 روز به ترتیب  پس از گذشت 13،  12 و 10 روز به مقدار ثابت 4600، 4800 و 4900 میلی لیتر در روز رسید. همچنین مقدار  متوسط گاز متان تولیدی به ازای مواد جامد فرار ویناس در سه HRT 2، 3 و 4 روز به ترتیب 379 ، 380 و 433  CH4(L)/VS(kg)  بدست آمد. بیشترین میزان گاز متان تولید شده m3/kgCOD 582/0 بوده که در HRT 2 روز بدست آمد و بیشترین میزان درصد کاهش COD در این پژوهش 39 درصد بوده که در HRT 4 روز بدست آمد. به طور کلی نتایج بدست آمده، نشان می دهد که این راکتور برای تولید بیوگاز از ویناس نسبت به دیگر راکتورها عملکرد بهتری دارد، اما از نظر کاهش آلایندگی مناسب نمی باشد.