ارزیابی مدل WRF برای پیش‏ بینی دما و رخداد سرمازدگی در حوضه آبریز زاینده‏ رود

وقوع مخاطرات جوی، همچون یخبندان و سرمای دیررس بهاره، سالانه، خسارات زیادی در بخش کشاورزی ایجاد می‏ کند. برنامه ‏ریزی به‏ موقع می‏ تواند خسارت ناشی از بلایای طبیعی را کاهش دهد. امروزه، با استفاده از مدل‏ های پیش‏ بینی عددی وضع هوا، می‏توان از خسارت‏ های ناشی از آن‏ها جلوگیری کرد. در این تحقیق، برای ارزیابی پیش‏ بینی دما توسط مدلWRF  در زمان وقوع سرماهای دیررس بهاره، از یازده ایستگاه هواشناسی واقع در حوضه آبریز زاینده ‏رود، با درجه تفکیک افقی یک کیلومتر، شبیه‏ سازی شد. سپس، با دو رویکرد نقطه‏ ای و منطقه‏ ای دماهای شبیه‏ سازی‏ شده با مقادیر دیدبانی متناظر در پیش‏ بینی ‏های 24 و 48ساعته دمای سطحی (دومتری) ارزیابی شد. براساس نتایج جذر میانگین مربعات خطا، ضریب تعیین اصلاح‏ شده و شاخص میانگین اریبی که برای دمای شبیه‏ سازی 24ساعته بهتر از 48ساعته است به ‏ترتیب 8/2، 88/0، و 48/0 بود. ارتباط قابل قبولی از لحاظ آماری (ضریب همبستگی) بین متغیر مستقل، که همان داده ‏های مدل WRF است، و متغیر وابسته، که همان داده ‏های دیدبانی ‏شده (واقعی) است، وجود دارد.