بازنمایی مردانگی و زنانگی در تلویزیون ایران مطالعه برنامه های ویژه خردسالان در شبکه دوم سیما

کودکان یکی از مخاطبان مهم رسانه هستند. پژوهش حاضر با استفاده از نظریه فمنیستی تاچمن و کانل و روش تحلیل ‏محتوای کمی به بررسی برنامه های خردسال شبکه دوم سیمای ایران پرداخته است. هدف این تحقیق مطالعه چگونگی بازنمایی زنانگی و مردانگی شخصیت‏های برنامه های خردسال این شبکه است. به ‏این منظور، 23 قسمت از برنامه های خردسال این شبکه با استفاده از نمونه‏گیری تصادفی انتخاب و بررسی شده است. یافته های پژوهش حاضر نشان می‏دهد که در برنامه های خردسال شخصیت‏های مرد و زن به‏صورت نامتوازن توزیع شده‏اند؛ به طوری‏که میزان نسبت نمایش شخصیت‏ مردان 5/40 درصد (معادل 272 مورد) بیشتر از نمایش شخصیت‏ زنان ‏است. مردانگی هژمونیک و زنانگی موکد در شخصیت‏ مردان و زنان در این برنامه ها بازنمایی شده است. کلیشه های جنسیتی به‏صورت تقابل‏های دوگانه فعال مردانه/ منفعل زنانه، باهوش مردانه/ نادان زنانه در برنامه های خردسال بازنمایی شده است. در این برنامه ها، «فنای نمادین زنان» دیده می‏شود؛ به‏طوری‏که زنان اغلب در نقش‏های فاقد بازده و همراه با «دلهره زنانه» نمایش داده شده‏اند.