بررسی میزان انطباق پذیری دانشگاه المصطفی قم با مولفه های سازمان یادگیرنده، سازمان چابک و سازمان کوآنتومی از دیدگاه کارکنان

ویژگی های محیط تحصیلی دانشگاهی در عصر حاضر به طور بنیادی متفاوت از گذشته است. دانشگاه ها با واقعیت های جدیدی مانند تحولات تکنولوژیکی، رقابت، رشد توقعات جامعه و دانشجویان، محدودیت های مالی و رشد فزاینده تغییر روبه رو هستند. این واقعیت های محیطی برای آموزش عالی بوجود آمده که تشابهی با محیط های قبلی ندارد و به انواع مختلفی از تخصص ها در محیط و اقتصاد جدید نیاز دارد. دانشگاه ها دیگر نمی توانند با ساختارها و راهبردهای قدیمی، دانشجویان را برای محیط جدید آماده کنند و باید به سمت استفاده از متغیرهای مدرن سازمانی حرکت کنند. هدف این پژوهش بررسی انطباق پذیری دانشگاه المصطفی قم با مولفه های سازمان یادگیرنده، چابک وکوآنتومی بود. نوع پژوهش، توصیفی پیمایشی و جامعه آماری شامل تمام کارکنان ستاد مرکزی دانشگاه المصطفی به تعداد حدود 300 نفر بود که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه ای 168 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه سازمان یادگیرنده، سازمان چابک و سازمان کوآنتومی استفاده شد. برای سنجش روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و سازه استفاده، و پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای سازمان یادگیرنده 94/0، سازمان چابک 88/0 و سازمان کوانتومی 78/0 برآورد گردید. تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی (فراوانی، درصد و میانگین) و استنباطی (ضریب همبستگی، آزمون تی و مدل معادلات ساختاری) با استفاده از نرم افزار SPSSو Lisrel  انجام گردید. نتایج نشان داد که میانگین همه ابعاد سازمان یادگیرنده بجز مولفه مهارت فردی از حد متوسط بیشتر،  میانگین همه مولفه های سازمان کوانتومی از حد متوسط، کمتر و سازمان چابکاز حد متوسط بیشتر بود. هم چنین بین سازمان یادگیرنده و سازمان چابک 66/0 همبستگی مثبت و معنادار، بین سازمان یادگیرنده و کوانتومی 22/0 همبستگی مثبت و معنادار و بین سازمان چابک و کوانتومی 11/0 همبستگی مثبت و غیر معنادار وجود دارد.