بررسی میزان توزیع ماده ی خشک بین اندام های مختلف در گیاه باقلا (Vicia faba L)

اطلاعات کمی (عددی) درباره تجمع و توزیع ماده ی خشک در باقلا (Vicia faba L.) اندک می باشد. هدف این مطالعه بدست آوردن مقادیر عددی ضرایب توزیع ماده ی خشک بین اندام های گیاه باقلا در تاریخ و تراکم کاشت های مختلف بود. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با تیمارهای تاریخ کاشت در سه سطح (7 آذر، 24 آذر و 17 دی) و تراکم بوته در چهار سطح (8، 12، 16 و 20 بوته در متر مربع) در سال 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه گنبد کاووس در شرایط دیم و با 4 تکرار انجام شد. وزن خشک به تفکیک اندام های مختلف و مراحل فنولوژیک گیاه طی دوره کاشت تا برداشت اندازه گیری شدند. توزیع ماده ی خشک بین برگ و ساقه قبل از مرحله شروع غلاف-دهی (R3)، از رابطه خطی پیروی می کرد. نسبت توزیع ماده ی خشک بین برگ و ساقه در تاریخ کاشت 7 آذر ماه 62:37، در تاریخ کاشت 24 آذر ماه 60:39 و در تاریخ کاشت 17 دی ماه 54:40 بود. ماده ی خشکی که به ساقه اختصاص یافته بیشتر از ماده ی خشک تخصیص یافته به برگ بود و از طرفی رقابت بین بوته ای تاثیر چندانی روی توزیع ماده خشک نداشت. داده های پس از دوره دانه بندی نسبت به دوره قبل از آن پراکندگی بیش تری داشتند که احتمالا به دلیل انتقال مجدد ماده ی خشک است.