نقش ملاحظه های دفاعی- امنیتی در تدوین طرح های آمایش مناطق مرزی ایران

اندیشمندان معتقدند که طرح های مناسب آمایش سرزمین، مناسب ترین برنامه برای رسیدن به توسعه ای پایدار است. از این رو بی توجهی به برخی مولفه ها و ملاحظات در تدوین این طرح ها در نبود به ثمر رسیدن اهداف  موردنظر بسیار تاثیرگذار است. بنابراین می بایست نظریه ها و ویژگی های موثر بر آمایش مناطق مرزی را تبیین نموده تا از این طریق اصول ملاحظات دفاعی- امنیتی مشخص گردند.
در این مقاله سعی شده است که ضمن معرفی و تحلیل مولفه های تاثیرگذار دفاعی– امنیتی در آمایش مناطق مرزی ایران با رویکردی انتقادی، مسائل و مشکلات احتمالی بی توجهی به ملاحظات دفاعی– امنیتی در طرح های آمایش مناطق مرزی را به ویژه در مناطق مرزی کمتر توسعه یافته مورد تاکید قرار می دهد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که تبیین الگوهای طراحی شده در ابعاد گوناگون اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در چارچوب طرح آمایش سرزمین متناسب با رویکرد امنیتی- دفاعی نبوده و با نظریه امنیت- توسعه نیز منطبق نیست.