بررسی اثربخشی درمان مبتنی به پذیرش و تعهد بر راهبردهای مقابله ای زوجی، عواطف خودآگاه و ابعاد تعارضات زناشویی زوجین .

ACT یک مداخله روانشناختی بر اساس روانشناسی رفتاری مدرن است که نظریه چهارچوب ارتباطی را شامل میشود، و در آن از فرایندهای توجه آگاهی، پذیرش و نیز تعهد و تغییر رفتار استفاده می شود تا انعطاف پذیری روانشناختی حاصل شود.  هدف اصلی این پژوهش بررسی اثر بخشی درمان مبتنی به پذیرش و تعهد(ACT) در بهبود راهبردهای مقابله ای زوجی و عواطف خود آگاه و کاهش ابعاد تعارضات زناشویی زوجین بود.  روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجینی بود که در سال 1395 به مرکز مشاوره خانواده  پیوند شهر اسلام آباد غرب مراجعه نموده بودند. به منظور اجرای پژوهش 30  زوج به روش نمونه گیری در دسترس در مرکز مشاوره ی خانواده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در 12 جلسه ، بر روی گروه آزمایش اجرا گردید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه راهبردهای مقابله ای زناشویی(MCI) ، پرسشنامه عواطف خود آگاه (TOSCA) و پرسشنامه های تجدید نظر شده تعارض زناشویی (MCQ-R) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که درمان مبتنی به پذیرش و تعهد در بهبود راهبردهای مقابله ای و عواطف خودآگاه و کاهش ابعاد تعارضات زناشویی زوجین تاثیرگذار است.