پایداری نظریه اینشتین-اتر با تصحیحات مشتق مرتبه ی بالاتر

ما در این مقاله از یک میدان برداری زمان گونه واحد به نام اتر برای تعمیم نسبیت عام استفاده می کنیم. نظریه شامل جفت شدگی کمینه این میدان برداری با گرانش به نظریه اینشتین- اتر معروف است. برای از بین بردن تکینگی در این مدل و همچنین توصیف بهتر تحول عالم و انرژی تاریک، با الهام از مدل باپ- پودولسکی، از مشتقات مراتب بالاتر اتر در تعمیم این نظریه استفاده خواهیم کرد. از دید کی هان شناسی، این نظریه می تواند به عنوان توصیفی از انرژی تاریک که مسئول شتاب کنونی کی هان است، ارائه دهد. سپس معادلات تحول نظریه اینشتین- اتر تعمیم یافته را ابتدا در فضا- زمان دوسیته در حالت بدون اختلال بررسی کرده و پس از آن با مختل کردن این زمینه، درجات آزادی و رفتار مدهای اختلالی آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد. در واقع هدف این مقاله این است که آیا جایگزین کردن یک میدان شکننده تقارن لورنتس به نام اتر به جای چهار بردار پتانسیل در یک مدل هموردای گرانشی از نوع نظریه باپ- پودولسکی، می تواند تاثیری در پایداری آن داشته باشد یا خیر.