پاسخ گیاه پسته به توزیع رطوبت و شوری در سامانه های آبیاری قطره ای سطحی و زیرسطحی

در این تحقیق، توزیع شوری و رطوبت حاصل از کاربرد آب شور در سامانه آبیاری قطره ای سطحی (DI) و زیرسطحی (SDI) برای درختان پسته مورد بررسی قرار گرفت. از پاسخ گیاهی جهت تعیین پارامترهای مورد نیاز برای مدل‏سازی HYDRUS استفاده شد. دو پارامتر h_m50 و 〖EC〗_50 معادل کاهش 50 درصد جذب آب ریشه به دلیل خشکی و شوری به ترتیب cm 8925 و dS/m 7/29 به دست آمد. مدل هایدروس توانست با دقت بالایی توزیع رطوبت و شوری را در ناحیه ریشه درختان پسته شبیه سازی نماید. نتایج نشان داد که کمترین میزان تجمع املاح در نزدیکی قطره چکان ها می باشد و با دور شدن از آن، شوری خاک افزایش می یابد. همچنین تعرق روزانه و جذب آب ریشه محاسبه شده توسط مدل با هدایت روزنه ای و جریان شیره آوندی همبستگی معنی داری را نشان داد. بر اساس نتایج هایدروس و اندازه گیری گیاهی، مشخص شد که جذب آب ریشه در SDI به طور معنی داری از DI بیشتر است که نشان می دهد SDI با کاهش تبخیر سطحی و توزیع مناسب رطوبت و شوری، باعث کاهش تنش رطوبتی می گردد. همچنین مشاهدات نشان داد که به علت کاهش رطوبت خاک، از روز پنجم آبیاری به بعد، جذب آب ریشه را با محدودیت مواجه می شود. لذا کوتاه تر کردن دور آبیاری برای جلوگیری از تنش رطوبتی ضروری می باشد.