کاربرد بیوچار و سطوح مدیریت آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه دارویی زنیان (Trachyspermum ammi)

بیوچار از جمله مواد آلی است که به دلیل دارا بودن خاصیت پایداری بالا، در سالهای اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی اثر بر هم کنش تنش آبی و سطوح مختلف کاربرد بیوچار بر خصوصیات رشد و عملکرد گیاه دارویی زنیان((Trachyspermum ammi در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی و بصورت اسپلیت پلات با تیمار آبیاری در دو سطح (I1 و I2: بترتیب آبیاری با تامین 100 درصد و 50 درصد نیاز آبی) تیمار بیوچار در سه سطح (C1 و C2 و C3: بترتیب استفاده از بیوچار در سطوح 2، 5 و 10 گرم به ازای هر کیلوگرم خاک) با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند انجام گردید. تحت اثر بر هم کنش بیوچار و تنش آبی، بترتیب بیشترین و کمترین مقادیر ارتفاع بوته 548/0 و 454/0 متر، وزن تر و خشک، وزن صد دانه برحسب گرم 38/11، 77/7، 02/3، در مقابل 9/8، 06/6 و 5/2  گرم، وزن کل دانه ها بر حسب کیلوگرم 08/0 در مقابل 057/0 و عملکرد دانه 44/1602 و 22/1148 کیلوگرم بر هکتار و کارآیی مصرف آب 226/0 و 220/0 کیلوگرم بر مترمکعب حاصل شد. کاربرد بیوچار در سطح 45 تن در هکتار و علی الخصوص تحت اثر آبیاری کامل گیاه می تواند منجر به حداکثر میزان عملکرد و خصوصیات رشد زنیان شود.