اثر شیب و دبی ورودی بر راندمان و یکنواختی توزیع آب در آبیاری جویچه ای نیشکر

ازمیان روش های آبیاری سطحی، آبیاری جویچه ای متداول ترین و سازگارترین روش برای توسعه کشاورزی مکانیزه محسوب می شود. در این روش آبیاری عموما شیب طولی جویچه ها یکنواخت و ثابت است و برای افزایش راندمان کاربرد و یکنواختی توزیع آب و کاهش رواناب و نفوذ عمقی روش هایی همچون آبیاری موجی و کاهش دبی به کار می رود که همگی نیازمند به کار بردن تجهیزات خاص در دوره بهره برداری است.  به منظور بررسی اثرمتقابل شیب طولی و دبی ورودی در بافت خاک رسی سیلتی بر راندمان و یکنواختی توزیع آب آبیاری جویچه ای نیشکر، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1396 در کشت و صنعت سلمان فارسی اجرا گردید. فاکتور اصلی شیب طولی در سه سطح 6/0، 4/0 و 2/0 در هزار (S0.2, S0.4, S0.6) و فاکتور فرعی دبی ورودی در سه سطح 5/2، 2 و 5/1 لیتر بر ثانیه (Q1.5,Q2,Q2.5) بود. نتایج نشان داد که اثرمتقابل دو فاکتور، در شاخص زمان پیشروی آب معنی دار شد و تیمار (Q2.5) در سطح سه شیب طولی حائز رتبه برتر است. در شاخص راندمان کاربرد آب اثرمتقابل معنی دار نشده است. در شاخص یکنواختی توزیع آب، اثر متقابل در دو فاکتور معنی دار شد. با افزایش دبی ورودی به (Q2.5) لیتر بر ثانیه در سه سطح شیب بالاترین یکنواختی توزیع آب به طور متوسط به میزان 87 درصد بدست آمد، ولی در دیگر تیمارها، یکنواختی توزیع آب از حد قابل قبول بالاتر است. در تیمار فاکتور اصلی شیب طولی (S0.6) و فاکتور فرعی دبی ورودی (Q1.5)، راندمان کاربرد و یکنواختی توزیع آب به ترتیب 85 و 82 درصد به دست آمد که شیب طولی و دبی ورودی مذکور بدلیل دارا بودن راندمان و یکنواختی توزیع آب مطلوب در سیستم آبیاری جویچه ای اراضی نیشکر جنوب اهواز، قابل توصیه می باشند.