آثار حاد فعالیت مقاومتی با محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در کشتی گیران دانشگاهی

فعالیت مقاومتی با شیوه های نوین تمرینی همچون محدودیت جریان خون و تنفس که بیشتر با شدت پایین انجام می شود پاسخ ها و تاثیرات فیزیولوژیکی مختلفی را به دنبال دارد. از این رو، هدف اصلی این پژوهش مطالعه تاثیر محدودیت جریان خون و تنفس بر غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در پاسخ حاد فعالیت ورزشی مقاومتی در کشتی گیران دانشگاهی بود. در این مطالعه از روش متقاطع استفاده شد. 8 کشتی گیر دانشگاهی با سابقه تمرینی بیش از دو سال (با میانگین سنی 4/7±26/87سال و شاخص توده بدنی 2/49±25/26کیلوگرم بر مترمربع) به صورت تصادفی و در سه شرایط کنترل (1RM80%)، فعالیت مقاومتی به همراه محدودیت جریان خون و تنفس 1RM) 30%) قرار گرفتند. فعالیت مقاومتی شامل اجرای 4 نوبت 15 تکراری از حرکت اسکوات بود. نمونه های خونی قبل و بلافاصله بعد از فعالیت جمع آوری شد. هر سه نوع تمرین موجب افزایش معنی دار لاکتات و هورمون رشد بلافاصله پس از فعالیت شد (p>0/05) اما تفاوت معنی داری بین شرایط مشاهده نشد. یک جلسه تمرین مقاومتی همراه با محدودیت جریان خون و تنفس مانند تمرین مقاومتی روتین می تواند باعث افزایش پاسخ های متابولیتی و هورمونی شود. این تحقیق تا حدودی اثربخشی این گونه از تمرینات را تایید می کند و می تواند اهدافی همچون افزایش لاکتات و هورمون رشد را که از تمرینات با شدت بالا انتظار می رود، برآورده کند.