بررسی مقاومت کنه قرمز مرکبات Panonychus citri به کنه کش بروموپروپیلات و تاثیر سه نوع سینرژیست روی سطح مقاومت آن

ویژگی های زیست شناسی کنه قرمز مرکبات، (Panonychus citri (McGregor) (Acari: Tetranychidae مانند دوره زندگی، نتاج فراوان و تولیدمثل نرزایی باعث شده تا توانایی بالایی در گسترش مقاومت به کنه کش ها داشته باشد. یکی از ترکیبات توصیه شده توسط سازمان حفظ نباتات برای کنترل کنه قرمز مرکبات، بروموپروپیلات است. در این تحقیق میزان مقاومت این کنه به بروموپروپیلات مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های زیست سنجی سموم و سینرژیست ها با برج پاشش انجام شد. نتایج نشان دهنده مقاومت 63/10 برابری این کنه نسبت به بروموپروپیلات می باشد. پیش تیمار جمعیت حساس (SP) کنه قرمز مرکبات با بازدارنده سیتوکروم اکسیداز (PBO)، بازدارنده استراز (TPP) و بازدارنده گلوتاتیون اس-ترانسفراز (DEM) سمیت بروموپروپیلات را به ترتیب 58/5، 89/5 و 59/4 برابر افزایش داد، در حالی که این نسبت ها برای جمعیت مقاوم (RP) به ترتیب 44/2، 51/2 و 38/2 برابر بود. نتایج آزمون های سینرژیستی نشان دهنده ی عدم دخالت آنزیم های استرازی، گلوتاتیون اس-ترانسفراز و مونواکسیژناز در مقاومت به بروموپروپیلات می باشند. هرچند که میزان فعالیت سیستم مونواکسیژناز، آلفا-، بتا- استراز و گلوتاتیون اس-ترانسفراز در جمعیت مقاوم به ترتیب 39/1، 70/1، 83/1 و 34/1 برابر بیش تر از جمعیت حساس بود. اندازه گیری فراسنجه های کینتیکی نشان دهنده تغییر کیفی در آنزیم های استرازی و گلوتاتیون اس-ترانسفرازی می باشد. دلیل افزایش فعالیت آنزیم های سم زدا ممکن است ناشی از کاربرد کنه کش هایی باشد که علیه جمعیت مقاوم در باغ های مرکبات به کار برده شده است. بنابراین به احتمال سازوکارهایی غیر از مقاومت متابولیکی مانند غیرحساس شدن مکان هدف یا کاهش نفوذ، دلیل بروز مقاومت می باشد. برای جلوگیری از توسعه بیشتر مقاومت ضروری است علاوه بر کاهش مصرف بروموپروپیلات، از کنه کش هایی با شیوه تاثیر متفاوت استفاده شود.