طراحی کنترل کننده تطبیقی فازی بر اساس معیار اولرینت برای ماهواره

انجام مانور با بیشترین دقت، سرعت و کمترین توان همواره از چالش های مطرح در زمینه طراحی سیستم کنترل ماهواره ها و فضاپیماها بوده است. در این مقاله انواع روش های کنترلی برای کنترل وضعیت ماهواره به دور از پیچیدگی مدل سازی عملگرها ولی در حضور عدم قطعیت و اغتشاشات موجود در ماهواره ها مقایسه شد تا پاسخی صریح برای کمینه کردن معیار اولرینت به دست آید که این معیار انتگرال زاویه اویلر بین دستگاه بدنی و هدف، حول محور اویلر در طول زمان و به نوعی تفسیری از سرعت عملکرد و خطای وضعیت ماهواره در هر سه محور کنترلی محسوب می شود. ابتدا با استفاده از کنترل تناسبی- مشتق گیر، مقایسه معیار اولرینت در اعمال روابط سینماتیکی مختلف (معادلات نرخی اویلر، معادلات بردارهای کواترنیون و معادلات ماتریس کسینوس هادی) به مدل خطی و غیرخطی ماهواره انجام شد و سپس با استفاده از روابط سینماتیک کواترنیون که کمترین مقدار اولرینت را داشت، با تغییر کنترل کننده تناسبی- مشتق گیر به کنترل کننده های بهینه تنظیم کننده مربعی خطی، جایابی قطب، تطبیقی، فازی و تطبیقی- فازی به مقایسه معیار اولرینت بین روش های مختلف پرداخته شد تا بهترین روش ازلحاظ رفتار فرکانسی پاسخ، کمترین میزان معیار اولرینت و کمترین تلاش کنترلی برای کنترل وضعیت ماهواره و مقابله با اغتشاش و نامعینی به دست آید.