ضخامت کورویید زیر ماکولای پایه به عنوان شاخصی برای پاسخ به تزریق بواسیزوماب در چشم های دچار انسداد مرکزی ورید شبکیه

کورویید لایه ی تغذیه کننده ی نیازهای خونی لایه های خارجی شبکیه بوده و در بیماری انسداد ورید مرکزی چشم دچار تغییرات بزرگی می شود. پژوهش کنونی با هدف بررسی ضخامت پایه کورویید زیر فووآی (Baseline subfoveal choroidal thickness) به عنوان یک شاخص برای پاسخ بینایی و آناتومیک به بواسیزوماب در بیماران دچار ادم ماکولای ناشی از انسداد ورید مرکزی شبکیه انجام شد.

در این مطالعه همگروهی آینده نگر 23 مورد جدید از بیماران با ادم ماکولای ناشی از انسداد ورید مرکزی شبکیه درمان نشده از بهمن 1395 تا تیر 1396 در بیمارستان چشم پزشکی فیض، اصفهان، مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران یک تزریق داخل ویتره بواسیزوماب دریافت کردند و برای 30 روز پیگیری شدند. ضخامت زیر فووآی کورویید به کمک روش Enhanced depth imaging spectral-domain optical coherence tomography (EDI SD-OCT) ارزیابی شد. نسبت پایه ضخامت زیر فووآی کورویید در چشم بیمار به چشم سالم به عنوان متغیر غیر وابسته در نظر گرفته شد. تغییرات بهترین دید اصلاح شده در مقیاس لوگمار (LogMAR visual acuity) (پاسخ بینایی) و نسبت ضخامت مرکز ماکولا ثانویه به اولیه (پاسخ آناتومیکی) در چشم مبتلا به انسداد ورید مرکزی شبکیه برای آنالیزهای مقایسه ای و وابستگی در نظر گرفته شدند.

 46 چشم از 23 بیمار (23 چشم سالم در مقایسه با چشم سالم مقابل) وارد مطالعه شدند. مقدار ضخامت زیر فووآی کورویید پایه در چشم های دچار انسداد ورید مرکزی شبکیه (µm 46/09±251/91) نسبت به چشم سالم بیشتر بود (0/0001P<، µm 26/62±206/95). نسبت پایه ضخامت زیر فووآی کورویید در چشم بیمار به چشم سالم به طور متوسط با پاسخ آناتومیکال به شدت با پاسخ بینایی ارتباط داشت.

بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، افزایش ضخامت مشیمیه زیر فووآ در چشم های مبتلا به انسداد ورید مرکزی شبکیه می تواند نشان دهنده پاسخ بهتر کوتاه مدت به داروی بواسیزوماب باشد.