بررسی سفال عصر آهن شمال فلات مرکزی ایران مطالعه موردی منطقه طالقان

عصر آهن در ایران (1450-550 ق.م.) و فراتر از آن معرف دوره ای است که در مراحل تکاملی، شاهد تحولات مهم اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و تکنولوژیکی هستیم.بر اساس موقعیت جغرافیایی ویژه و استعدادهای طبیعی ناحیه، طالقان همواره در طول تاریخ برای اجتماعات بشری بخصوص برای زندگی مردمان عشایر و کوچنشین عصر آهن مناسب بوده است.سفال هزاره اول قبل از میالد اصلی ترین مشخصه عصرآهن است و مهمترین بحث متداول درباره سفال عصر آهن مساله مهاجرتهاست؛ زیرا محققان براین عقیده اند که سفال عصر آهن به عنوان سفال اقوام مهاجر یا مهاجم بر مجموعه استقرارهای فالت تاثیر میگذارد. طالقان از جمله مناطق مستعد شکل گیری استقرارهای عصر آهن در شمال مرکزی فالت ایران است. بیشتر محوطه های طالقان دارای نمونه های سفالی مشابه با دیگر محوطه های شاخص عصر آهن در حوزه شمال مرکزی فالت ایران است.هدف تحقیق بررسی ظهور سفال عصر آهن منطقه طالقان و مقایسه آن با دیگر محوطه های همعصر آن در شمال فالت مرکزی است.گردآوری داده ها و اطالعات از طریق جستجو در منابع کتابخانه ای و الکترونیکی و فعالیت میدانی صورت گرفته است و سپس نتایج حاصل شده به شیوه تاریخی، توصیفی تحلیلی ارائه شده است.بر اساس مطالعات مشخص شد که سفال عصر آهن طالقان احتمال پیآمد یک استقرار جدید است و وجود برخی نشانه ها باعث تقویت این نظریه شده که سفال عصر آهن طالقان محصول یک جامعه دامدار کوچ نشین یا به احتمالی دیگر محصول یک جامعه دامدار روستایی است که با جوامع پیشرفته در شمال مرکزی آن در ارتباط بوده است.