اولویت بندی روش های اصلاح مرتع با استفاده از روش تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره (مطالعه موردی: مراتع شهرستان سمیرم)

انتخاب روش مناسب به منظور اصلاح مراتع، با توجه به در نظر گرفتن عوامل و معیارهای متعدد دشوار است. در تحقیق حاضر، روش های مختلف اصلاح مرتع در مراتع شهرستان سمیرم- استان اصفهان با استفاده از روش تحلیل تصمیم گیری چندمعیاره و مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور گزینه های رایج اصلاح مرتع در طرح های مرتعداری سمیرم شامل مدیریت چرای دام در مرتع، توسعه منابع آب، کپه کاری، قرق، ذخیره نزولات و بادام کاری، کوددهی و کشت مستقیم علوفه بر اساس معیارهای اجتماعی، اقتصادی، مدیریتی و محیطی و زیرمعیارهای هزینه، تعارض محلی، زمان پاسخ، اجرایی بودن روش، اشتغال، تولید علوفه و اثربخشی در فضای تصمیم گیری چند معیاره مورد ارزیابی قرار گرفتند. معیارهای مورد ارزیابی با استفاده از 30 پرسش نامه که در اختیار متخصصان منابع طبیعی (شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی و کارشناسان اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری) قرار گرفت، به صورت حضوری و طبق روش لیکرت رتبه بندی شدند و سپس معیارها در هر گزینه اصلاحی در نرم افزارFacilitator از صفر تا یک وزن دهی شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که گزینه مدیریت چرای دام در مرتع با دامنه مطلوبیت 0/54 تا 0/98 و کپه کاری با دامنه مطلوبیت 0/6 تا 0/95 نسبت به سایر گزینه ها اولویت دارند. همچنین، از میان گزینه های اصلاحی مختلف، توسعه منابع آب با محدوده مطلوبیت 0/76-0/55 کمترین ریسک اجرایی را دارد. نتایج نشان داد که اجرای پروژه ذخیره نزولات همراه با بادام کاری با میزان مطلوبیت کمتر از 0/5 گزینه اصلاحی نامناسبی برای اصلاح مراتع سمیرم است.